Падчас сустрэч з удзельнікамі з Украіны, Беларусі і Малдовы нам удалося правесці некалькі дыскусій аб нашых праектах. Хоць нам не ўдалося ўбачыць адзін аднаго ў рэальным жыцці, анлайн дыскусіі былі вельмі карыснымі і сталі выдатнай магчымасцю падзяліцца сваім досведам і планамі падчас праекта.
Усе студэнты, незалежна ад адлегласці, паходжання ці розных спецыяльнасцей, маюць адну мэту: стварыць праект, які дасць магчымасць па-новаму зірнуць на гісторыю яўрэяў у кожнай з краін, а потым будзе выкарыстаны ў якасці навучальнай базы для студэнтаў (вучняў), якія таксама імкнуцца даведацца больш пра гета ў сваёй краіне. Гэта нялёгкая праца, таму ўзаемная падтрымка і дапамога паміж групамі вельмі важныя. Абмяркоўваючы праблемы, з якімі мы сутыкаемся, як мы знаходзім шляхі іх вырашэння. Даючы парады адзін аднаму, мы развіваем наш праект у правільным кірунку.
Акрамя таго, мы заўважылі тоеснасць паміж нашымі праектамі ў рэакцыі большасці людзей на праблему гета, а менавіта тое, наколькі яны ведаюць пра яўрэйскую культуру ў сваіх родных гарадах. Большасць людзей, напрыклад, у Чарнаўцах і Кішынёве, ведаюць пра гэта вельмі мала, і толькі старэйшае пакаленне можа што-нішто сказаць гэтую тэму. Гэта яшчэ раз даказвае важнасць нашага праекта і таго, як ён можа паглыбіць веды па гэтай тэме сярод маладога пакалення.
Мы абмяркоўваем наступнае:
- Ход нашага праекта: у якой фазе мы знаходзімся на момант абмеркавання.
- Цяжкасці, з якімі мы сутыкнуліся, альбо калі цяжкасцей наогул не было.
- Як знайсці рашэнні агульных праблем.
- Абмен ведамі пра сітуацыю з гета паміж краінамі.
- Нашыя ўражанні ад праекта.
Інтэрнэт-дыскусіі студэнтаў – важная частка праекта, бо яны дапамагаюць выявіць праект з іншага боку і заўважыць новыя перспектывы, не кажучы ўжо пра магчымасць параўнаць нашы вынікі і падзяліцца сваім досведам. Усё гэта робіць нас адной вялікай камандай.